Aubusson is een klein, mooi stadje met een aantal huizen uit de 16e en 17e eeuw. Het wordt wel de hoofdstad van de tapijtweefkunst genoemd. Waarschijnlijk is de industrie uit Vlaanderen geïntroduceerd door Maria van Henegouwen toen zij trouwde met Louis de Bourbon, graaf van La Marche.
De eerste tapijten werden ‘verdures’ genoemd. De naam is afgeleid van het Franse woord voor groen, ‘vert’. Deze 15e-eeuwse tapijten waren afbeeldingen van landschappen zonder menselijke figuren. Later in de 16e en 17e eeuw ontstonden wandkleden met mythologische, historische of religieuze voorstellingen.
In de dikwijls koude vertrekken waar deze kleden aan de muren hingen hadden ze een dubbelfunctie. Ze dienden niet alleen voor verfraaiing, maar ook als isolatie. In de loop der eeuwen werd deze tapijtweverij een grote industrie, die helaas een zware klap te verwerken kreeg toen Lodewijk XIV in 1685 het edict van Nantes vervallen verklaarde.
De industrie onderging een belangrijke ontwikkeling in de 19e eeuw door initiatieven van Jean Lurcat. Naast de zon en de kleur geel, gebruikte hij als inspiratiebron de ontwerpen van de schilder Cézanne. Ook ontwikkelde men een techniek om dunne stoffen te weven, die men gebruikte voor het bekleden van meubelen.
In het ‘Centre Culturel et Artistique Jean Lurcat’ is ”Le Musée Départemental de la Tapisserie“ gevestigd, het is uw bezoek zeker waard. Tevens kunt “La Maison du Tapissier” bezoeken, gevestigd in een 16de eeuws huis dat toebehoorde aan de familie Cornielle, een familie van meester tapijtwevers (Lissiers).
