Een artikel verschenen in BNdeStem op 21 augustus 2003.
Vader Pieter en zoon Sjoerd van Aalst storen zich aan het kunstwerk ter ere van René Descartes, een van de grootste filosofen en wiskundigen aller tijden, aan het Stadserf in Breda. Het gaat om vijf panelen van de hand van beeldend kunstenaar Loek Grootjans, die in beeld en geschrift herinneren aan het verblijf van Descartes in de Baroniestad, in de herfst van 1618.
Vader en zoon Van Aalst, van de gelijknamige zaak in Oosterse tapijten aan de Catharina straat, richten hun pijlen met name op één paneel. Dat hangt evenals de andere vier aan het Stadserf, maar is daar bevestigd aan een muurvan het koetshuis van de firma Van Aalst. De andere panelen hangen aan ‘gemeentelijke’ muren. De hommage van Grootjans aan Descartes heeft vorig jaar deel uitgemaakt van de kunstmanifestatie ter gelegenheid van 750 jaar stadsrechten, Van helden, schurken en Hadewijch’. Daarop stonden nationaal en internationaal bekende figuren uit de historie van de stad centraal. De kunstenaar heeft toen op het Stadserf ook een diner van gebakken varkenshersens en witte wijn aan laten richten. Menig stadsbestuurder complimenteerde hem tijdens die maaltijd met het kunstwerk.
“We worden nu dus al een jaar geconfronteerd met een onsmakelijke afbeelding van een hersenpan die destijds ongevraagd op onze muur is bevestigd”, uit Sjoerd van Aalst zijn ongenoegen per email. “Ik ben het helemaal met hem eens. Belachelijk”, zegt vader Pieter, die de leiding heeft in de 144 jaar oude zaak in Oosterse tapijten. Met de vraag wanneer dat ene paneel van de koetshuismuur wordt verwijderd, voelen vader en zoon Van Aalst zich van het kastje naar de muur gestuurd: van de gemeente naar de VW, van de VW naar de niet meer bestaande Stichting Breda 750, van die niet bestaande stichting naar Hoofdstation, dat Van helden, schurken en Hadewijch’ in 2002 organiseerde.
“Ik heb dat werk gemaakt in opdracht van de gemeente annex stichting Breda 750”, zegt Grootjans. “Verder heb ik er nooit meer wat van gehoord. Ze zullen het vast en zeker mooi vinden, nu het er nog hangt, dacht ik. Het is eigendom van de gemeente. Als jij tegels laat zetten in je badkamer, zijn de tegels toch ook van jou? Het is het enige werk dat nog over is van de manifestatie. Dat zegt iets over Breda.” Als hij een beetje hulp krijgt, is hij best bereid de panelen te verwijderen, zegt Grootjes. “Maar zou het niet mooi zijn ze te laten hangen? De gemeente heeft dan voor een habbekrats een werk van een gerenommeerd kunstenaar. Werk van mij is over heel de wereld te zien, in Hannover en Brugge onder meer. Het is een standbeeld, in een moderne vorm, voor de grootste filosoof aller tijden, die enige tijd aan het Stadserf woonde. Ik zou het heel fijn vinden als het bleef hangen.”
